Cookie beleid vv Oudehaske

De website van vv Oudehaske is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De Hoske 4 – waar helden geboren worden

9 oktober 2020 10:15


Zaterdag 26 september mocht het knapste elftal van Oudehaske aantreden tegen een nieuwe tegenstander, Heerenveense Boys 7. Waar wij andere jaren gewend waren om te spelen tegen een ietwat belegen maar slim voetballend team, stond er nu opeens een elftal voor ons dat een verzameling zonen had kunnen zijn van eerder genoemd elftal.

Zoals wij gewend zijn werd de wedstrijd afgewerkt op het meest afgelegen veld, die wat kwaliteit betreft nog het meeste leek op onze eigen talent: onvoorspelbaar, traag en sporadisch een positieve uitzondering. Ons team leek zeer gelukkig om eindelijk weer samen te zijn want als een stel plattelandsvrouwen werd er wat afgekletst en getreuzeld. Bij leiding borrelde dit tafereel langzaam tot een kooppunt, hetgeen resulteerde in een terechte donderpreek van Harmen. Namens het team,  het spijt het ons en we zullen het ongetwijfeld onbedoeld nog veel vaker doen. Met nog koude spieren en weinig balgevoel (heeft dit wel met de warming-up te maken?) werd dan uiteindelijk toch afgetrapt.

Het was direct duidelijk dat onze tegenstander er vandaag zin in had en gaf direct vol gas. Misschien is een fatsoenlijke warming-up toch niet zo’n slecht idee… Oudehaske kwam niet onder de druk van onze jonge tegenstander vandaan en zette daar zelf paniekerig voetbal tegenover. Eerst wapenfeit was zowaar wel van Oudehaske. Een strakke voorzet werd knap op het doel gewerkt! Helaas betrof het hier onze eigen goal, gelukkig redde keeper Koopmans bekwaam.
Aanvoerder Ruben Douma – normaal gesproken de rust zelve – was woest vanwege het vertoonde spel en liet dit terecht aan het team weten. “Rust in het spel en geen blinde paniek ballen meer!”. Als makke schaapjes luisterde het team naar de woeste stem en blik van Ruben, zo hadden wij hem tenslotte nog nooit gezien. Helaas kwam ons team te laat tot inzicht want in de 17e minuut wisten de groene Boys de 1-0 tegen de touwen te jagen. Het spel werd hierna steeds beter en voor mijn onpartijdige gevoel zelfs gelijkwaardig. In de 34e minuut werden onze inspanningen beloond. De 1-1 was een feit geworden door Harmen mede door prima voorbereidend werk van onze nieuwste aanwinst Roone! (blij dat je weer terug op het vertrouwde nest bent René!)

In de rust werd er nabij de dug-out een bakje thee genuttigd en alle memorabele momenten passeerden nogmaals de revue. Vol goede moed en met ietwat zware benen, werd aan de 2e strijd-helft begonnen. Het vertoonde spel in de 2e helft was zoals men kan verwachten in de reserve 6e klasse: onbeschrijfelijk…. Dit zal ik dan ook niet proberen op het digitale papier te zetten…. Hoogte-(of diepte)punt was dat de zoon van Sander – Tillie – Tilma het lijden van zijn vader niet meer aan kon zien en besloot hem zelfstandig te wisselen. Zonder de scheids om toestemming te vragen rende Melle naar zijn vader om met een boks hem te bedanken voor de bewezen diensten. Helaas werd dit door zijn vader niet geaccepteerd en werd Melle weer buiten de lijnen bij zijn moeder geposteerd.

Het verloop van de 2e helft toonde twee gelijkwaardige elftallen die met vallen en opstaan probeerden het aanwezige publiek te vermaken. Toen bijna iedereen de hoop op vermaak had opgegeven was dan toch daar dat ene moment waarvoor je in weer en wind een wedstrijd van de Hoske 4 gaat bekijken. Harmen Oosterman kreeg de bal op 40! Meter vanaf de goal aangespeeld, wipte de bal even op haalde uit de draai in één keer uit op de goal van de tegenstander. Harmen was de eerste die zag dat de bal perfect onder de lat en achter de keeper zou belanden. Een type goal die je doet terug denken als types als Sjoerd Groenhof, Nico Gübler en Paul Bosvelt. Vanaf deze zaterdag staat Harmen voor eeuwig vermeld op de denkbeeldige Wall of Fame.
Helaas kon de voorsprong niet worden vastgehouden door Oudehaske en kon Heerenveense Boys zeven minuten voor tijd langszij komen door een terecht gegeven penalty. We zullen maar niet vermelden wie hiervoor verantwoordelijk bleek te zijn (Ruben Douma).
De wedstrijd eindigde in dit, in mijn ogen terechte gelijkspel en biedt ongetwijfeld ergens perspectief voor de eerstvolgende wedstrijden! Speciale vermelding voor de terugkeer van nog een verloren zoon (die van Gert Otten welteverstaan), Ivar Otten. Na een sabbatical van een jaar heeft Ivar besloten de kicksen weer onder te binden. Welkom terug Ivar! Hopelijk mogen wij nog vaak van jouw kunsten genieten voordat de A-selectie jouw weer voor 100% gaat claimen.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!