Het is bijna 30 graden. Te warm om te voetballen als je het mij vraagt. Naast de lang geblesseerden, moesten we een aardige groep vaste basisspelers missen. Harmen, Sander, Robin en Sanne hadden een familieweekendje en Jelle W. had verjaardagverplichtingen thuis. Al deze activiteiten zijn toch JUIST een mooi excuus om WEL te gaan voetballen? :)
We starten met de volgende opstelling:
Kevin op de goal.
Achterin: Sybren, Oane, Remko en Anton.
Midden: Ruben, Mart, Baptiste en Steven.
Voorin: Joris en Jelle K.
Wissels: Tjalling, Lars, Ronald en Jorrit.
De warming up doet Remko de das al vast om. Hij valt met een liesblessure uit. Omdat onze masseur Werner afwezig is, zal Remko die dag (grotendeels) niet meedoen aan het spel. Hierover straks meer.
Nog voordat het fluitsignaal klinkt hoor ik een bekende stem zeggen: “kijk dit was de plaats delict vorig jaar haha”. Ik draai me om en, nee wel….. het is onze vriend…. Het verwende ventje dat vorig jaar onze Sanne, via de edele delen, bijna doormidden trapte. De Bengel die het vorig jaar in de uitwedstrijd in Delfstrahuizen ook al verstierde. Dit belooft weer een leuke middag te worden.
We starten de wedstrijd goed. We zitten er boven op, maken goede combinaties en doen niet onder voor Delfstrahuizen 3 (Ben je nog wel het derde als het team grotendeels uit spelers van het 1e, 2e, en aanvulling van het derde bestaat?). Na 20 minuten spelen komen we op een verdiende 1-0 voorsprong. Jelle K ziet Ruben vrij staan en Ruben haalt van 30 meter uit en streept de bal de kruising in. Vervolgens krijgen we nog 2/3 110% kansen door 1 op 1 op de keeper te komen, maar de bal helaas ook precies in de handen van de goalie te trappen. Achteraf gezien was dit moeilijker dan de bal gewoon in het hoekje te prikken en te scoren, wat gewoon onze klasse toont! Helaas maakt de tegenstander 5 minuten voor rust de 1-1 en zo gaan we ook rusten.
In de tweede helft wisselen we Tjalling voor Sybren, Ronald voor Mart en Jorrit voor Jelle K. Al binnen 1 minuut maakt Jorrit de 2-1! Helaas vlagt hun grens dit doelpunt (volkomen onterecht) af. Er stond vast wel iemand buitenspel, maar HIJ niet. Delfstrahuizen heeft ook gewisseld en hoe…. Er komen enkele spelers in, die toch wel van een ander niveau waren dan de collega’s van de eerste helft. De “meest sympathieke speler van de 6e klasse” staat op dat moment tegenover Ruben. Wij kennen inmiddels zijn trukendoos en ook nu haalde hij weer hetzelfde trucje als vorig jaar uit. Hij liep naar Ruben toe, om vervolgens tegen hem aan te lopen, neer te vallen en te schreeuwen: “scheids!!!”. Gelukkig zag de scheids het hele voorval en waarschuwde onze vriend om deze trucjes niet meer uit te halen. Helaas bleef meneer “nummer 10” doorzeuren, waardoor hij volkomen terecht het veld uitgestuurd werd. Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk dat je als team/leiding/club niet tegen zo’n jongen optreed.
5 minuten na de 1-2, maakte Ronald Last op aangeven van Baptiste de 2-2. Tegen 10 man was het toch lastiger voetballen dan gedacht en al snel keken we weer tegen een achterstand aan. De nieuwe spits van Delfstrahuizen 1 had al een poos niet meer gevoetbald, maar was toch rapper en behendiger dan onze verdedigers. Na 4 verdedigers en onze keeper uitgespeeld te hebben, prikte hij de bal in het netje. 2-3. 5 minuten voor tijd: alles of niks! Remko (inclusief blessure) in de spits en een verdediger er uit. Dit had niet het gewenste effect, wat resulteerde in de 2-4. Remko vond dit natuurlijk niet eerlijk. Hij had nog geen bal geraakt! Hij besloot dan ook geheel terecht om meteen weer plaats te nemen op de bank. Statistieken Remko: gelopen meters: 10, Balcontacten: 0, zuivere speelminuten: bijna 15 seconden. Daarna nogmaals alles of niks. Lange ballen, iedereen naar voren. Vele kansen en helaas maar 1 doelpunt erbij. Baptiste scoorde op aangeven van Ruben. Dit was ook de eindstand: 3-4.
Conclusie: ik denk dat we vooral verloren hebben door veel pech. We waren niet de mindere en als we ons verbeteren in afronden, moeten we zulke wedstrijden voortaan met 10-4 winnen. Complimenten voor de scheids die de wedstrijd goed onder controle had. Mannen van de wedstrijd naar mijn mening: Anton, Ruben en Baptiste.
