Een week later moesten we in Oosterzee tegen het laag geplaatste EBC, een moeilijk te peilen tegenstander van de Hoske 4 want waar er vorig jaar in de uitwedstrijd nog flink werd uitgehaald en er uiteindelijk 1-9 op het bord stond werd er thuis vakkundig verloren met 4-1. Ook deze dag verslikte de mannen van it Fjirde zich weer in deze tegenstander en waar het 2-8 had moeten zijn werd het uiteindelijk 2-2. Tot zover de verslagen van deze wedstrijden, bedankt Tillie en Werner.. volgende keer toch maar niet samen afspreken om een “verslag te schrijven”maar gewoon apart want dan beland er allicht wel wat op papier in plaats van op de dekens.
Dan de wedstrijd van afgelopen zaterdag in en tegen Wolvega. De heren van Wolvega, spelend op het wolvennest staan bovenaan en dus gingen de leiders woensdag al om de tekentafel om te kijken hoe wij deze tegenstander konden bespelen. De hoske 4 wordt geplaagd door de vele langdurige blessures dus is het voor deze heren altijd puzzelen met welke 11 we gaan spelen, als we die al hebben. Gelukkig voor ons was al bekend dat de JO-19 heren niet genoeg zouden hebben en deze afgelast zouden worden, waardoor Einte, al een bekende van het 4e, en Jelmer met ons meegingen.. nogmaals dank heren!! Verder wordt er bij de club gelukkig ook goed doorgeselecteerd en doordat Erwin Jonker het zo goed doet bij ons mag hij zich de komende tijd vast gaan bewijzen bij het 4e. Erwin Jonker speelt sinds kort weer bij Oudehaske, een ietwat kleine maar toch lichtgespierde Erwin is een welkome aanvulling voor in het veld en onder de douche, nogmaals welkom Erwin. Jorrit was bereid de vlag vandaag te hanteren, dit omdat hij graag iets stevig en rond in de handen wil hebben. Leider Oosterman zou wat later zijn en dus had hij de opstelling meegegeven aan captain moffel.
Op het doel stond zoals altijd Kevin, op rechtsback de voorzitter die eindelijk weer eens tijd had om een balletje te trappen, laatste man stond Bompa die weer volledig hersteld is van een bovenbeenblessure met daarvoor Jelle en op links Tolhus. Het middenveld bestond uit moffel en Le Coq met aan de flanken mooiboy Tillie en Jan Versteegh. Voorin mochten Robin en Jetro starten. Dit betekende dat Krist op het bankje zat en ik met een zeer teleurgestelde moeder stond, samen met Erwin, Einte en Jelmer waarbij Einte met regelmaat even bij het andere veld keek waar damesvoetbal was. Dit wordt hem vergeven vanwege zijn leeftijd en onervarenheid wat mannen betreft.
De wedstrijd
Het was in de beginfase duidelijk dat dit een sterke tegenstander is die snel kon spelen vanuit de omschakeling en met de vele routine die deze oud eerste spelers hadden resulteerde dit in de eerste 20 minuten tot een aantal goede kansen en zelfs de 1-0 voor de wolven. Daarna pakte de Hoske 4 het goed op, scherp in de duels, hoog druk zetten en ver naar voren spelen en eigenlijk was het wachten op de 1-1. Helaas was vaak de eindpass niet goed en met de vele afstandschoten kwam deze niet en gingen we richting de thee. Coach Oosterman besloot eerst 2x te wisselen, Oane en Moffel mochten samen douchen en Krist en Erwin kwamen er in. Door deze wissels moest er ook het eea omgezet worden waardoor de organisatie enigszins wegviel en dit al snel resulteerde in de 2-0. Na deze 2-0 werd er nog 2x gewisseld en kwam het jonge bloed in het veld. De Hoske 4 was het even kwijt en kort erna werd het 3-0. Na deze 3-0 begon de hoske 4 weer te voetballen en werd het weer sterker, dit resulteerde ook nog in de 3-1, een penalty die terecht was gegeven nadat Jetro onderuit werd gehaald in de 16 en deze werd benut door Le Coq. Verder waren de mannen van de Hoske 4 niet bij macht om echt door te drukken en gingen de wolven de wedstrijd controleren en konden helaas zelfs nog uitlopen naar 6-1, enigszins geflatteerd aangezien we bij vlagen goed mee konden komen met deze tegenstander en zelfs een tijdje de bovenliggende partij zijn geweest. Uiteindelijk
konden de mannen wel vrede hebben met deze uitslag en werd er een heerlijk koud heinekenbiertje gedronken waarbij Bompa zijn teleurstelling nogmaals liet merken en werden de mannen die nog even in paarse kantine zaten, waarvan nog steeds niet bekend is of deze verbouwd is, in de verbouwing zit of nog verbouwd moet worden verliefd op een mooie pin up girl waarbij onopvallend kijken compleet vergeten werd.
Dan zal bij jullie allemaal wel de vraag rijzen “waarom de titel goes down under?” Dit heeft niet te maken met het feit dat coach Oosterman overal underdoor kan gaan, ook niet dat Tillie en Werner “under”de dekens gaan of dat Sanne langzaam “down under” gaat richting het Saltblakje maar het feit dat Jetro ons voor een half jaar gaat verlaten om te gaan werken en te gaan reizen in Australië. Via deze weg wil ik Jetro nogmaals heel veel geluk en plezier toewensen down under!!
