Over naar de orde van de dag: mijn biertje is as we speak op, wat betekent dat ik zo terug ben voor het vervolg.

Bedankt voor het wachten we gaan weer verder. Tijdens de warming-up mochten wij de kwaliteiten van Bult weer eens bewonderen. De jongere variant wel te verstaan: Lars. Het viel meteen op dat hij tweebenig was, wat ongeveer twee meer is dan het gemiddelde van ons team. Naast Lars werden wij in de tweede helft ook nog ondersteund door de aanstormende talenten Syb, Erik en Gerrit. Heren, allen bedankt voor de hulp!

Naast deze korte inleiding had ik jullie graag nog meer verteld over wat ik bijvoorbeeld allemaal heb gegeten vandaag, hoeveel biertjes Jordan gister heeft gedronken en hoe goed Ronnie kan schaatsen op asfalt, echter moet ik jullie ook wat over de wedstrijd vertellen.

Oudehaske zette goed druk en was de bovenliggende partij. Waar het in het verleden nog wel eens schortte aan inzet, leek Oudehaske er dit keer vol voor te gaan. Dit leidde ook niet onverdienstelijk tot een 0-1 voorsprong door een kooltje van Arie à la Ziyech. Het eerste wat Arie deed was rondkijken of er nog jeugdige fans het veld op kwamen stormen voor hem, maar meer dan Tycho was het helaas voor hem niet.

In de tweede helft werd het al gauw 0-2 na een goal van onze Deenen. Assist van Bassist uiteraard, verder een saaie goal en niet meer dan het benoemen waard. Wat wél meer nadruk verdient is de 3^e goal van onze jongste vedette Tycho. Een hoge bal naderde onze jonge ridder. Ter illustratie: wat voor u en mij een hoge bal is, is voor Tycho al onbereikbaar hoog. Toch wist Tycho, ondanks dat alle verwachtingen tegen zaten, de bal perfect te volleren, wat leidde tot een weergaloos schot richting het netje: 0-3. Met zijn vader als TD in extase (u weet wel, die man met een kort lijntje naar Siert de Vos) was dit een mooie abrikoos op de taart.

Tussen het geweld van deze goals door kreeg ondergetekende ook een kansje. Zoals Eppie in zijn column ‘Bas, het wereldwonder waar nooit genoeg woorden over geschreven kunnen worden’ al beschreef functioneer ik volledig in het belang van het team: ik pak de bal af, breng hem naar voren en geef een voorzet. Dat deze doorgaans over de achterlijn eindigen laat ik even terzijde.

In de tweede helft kwam ondergetekende in balbezit in de buurt van het doel. Goed als ik afgericht ben, zocht ik als eerste iemand die wél weet wat je met een bal moet doen. Tijdens deze zoektocht hoorde ik Deenen roepen ‘ga zelf Bas!’. Dit was hetzelfde alsof iemand aan een analfabeet vroeg het alfabet op te schrijven, of iemand met dyscalculie vragen de snaartheorie uit te schrijven. Ik was zogezegd aan de grond ge-Tjerk Nagel’d. Tóch wist ik uit deze situatie een schot op doel te produceren: helaas ontbrak het hierbij aan richting, snelheid, timing, techniek en kwaliteit. De conclusie was wel dat ik de eerste ben van dit seizoen die niet een schot op doel had, maar een schampschot op doel.

Uiteindelijk kwam Oudehaske niet meer in de problemen en bleef de eindstand op een verdienstelijke 0-3 overwinning staan. De weg naar boven is ingeslagen en het moraal is weer hoog! De volgende opgave is dit niveau vast te houden in aanwezigheid van onze Jorn. Na dit schrijven ga ik weer verder met aandacht geven aan mijn zwangere vriendin. Je moet ze regelmatig complimenten geven, maar als dat er teveel zijn is het weer niet goed en barst de hormonenbom. Wij mannen hebben het maar zwaar tijdens zo’n zwangerschap. Nu maar hopen dat ze dit verslagje niet leest.

Bij deze geef ik de gouden pen aan Buisman, zodat hij een verslag kan schrijven gebaseerd op louter waarheden.