Op de slotdag werd duidelijk, Dokkum wordt onze tegenstander. Een hele week om ons daar op in te stellen, veldje te regelen en nee niet naar DKV maar wel gras voor onze kunstgrasgeneratie. Dokkum, een ploeg die niets te verliezen heeft en dat lag bij Oudehaske net even anders. Een zeer mager seizoen hebben we achter rug waarbij er voor de supporters weinig te genieten was en  waarbij veel wedstrijden net niet onze kant op vielen. Maar ja de omgedraaide spreuk “geen is succes is ook geen toeval” gaat hier ook zeker op.

Het dubbeldekkerbusje van Rene (uitstekend georganiseerd Rene en fijn de sponsering van Berger) kwam ietsje later, maar de buschauffeur wist direct de sfeer erin te brengen. Oudehaske veroverde bij aankomst uiteraard direct het ereterras en er waren een aantal supporters bereid dit heel de wedstrijd te verdedigen en vanuit hier de wedstrijd te bekijken.

Geen van de spelers was volgens zichzelf zenuwachtig, maar oei wat stonden de koppies strak en waren ze ongezond bleek. Als trouwe supporter werd uiteraard gekozen voor direct langs de lijn en niet op de tribune, want volgens de clublegende en huidig actieve scheidsrechter Gerard B. moet je gras kunnen snuiven. Waldorf was dit keer zonder Statler maar er waren genoeg vervangers die niet te beroerd waren wat gekleurde meningen over de wedstrijd en het arbitrale trio te geven. Onder aanvoering van onze vuurwerk generaal, waar ik de naam niet van kan noemen omdat het Rene is, betrad Oudehaske het veld. Wat een sfeer, wat een rook, alles kleurde nu al Oranje

De eerste tien minuten op het stroeve gras waren onwennig, Dokkum tikkeltje beter, maar een kansje voor Oudehaske. En eigenlijk werd het de eerste helft niet veel beter. De spanning stond erop. De scheidsrechter paste zich moeiteloos aan, aan het niveau van de wedstrijd. Een aantal forse overtredingen op Stan werden weggewuifd waarbij wij ons langs de lijn afvroegen of hij zijn kaarten was vergeten. Een slaande beweging van een speler van Dokkum werd keurig opgelost met een gele praatkaart voor….. Wilmer. Ja en wedstrijd is geen wedstrijd als Wilmer geen geel pakt. Hij heeft de gele kaarten wedstrijd over het seizoen met dit jaar glorieus gewonnen, met een keurige tweede plaats voor Jens D. (denk ik). Het spel golfde op en neer zonder echte kansen. Dokkum probeerde nog een keer of 3 de schwalbe truck maar hier trapte de scheidsrechter nu weer niet in. Oftewel zonder veel hoogtepunten haalde we de rust. Een typische 0-0 wedstrijd gaven de kenners aan de zijlijn aan.

Wilmer, niet geheel zeker vanwege zijn kaartje, bleef in de rust achter. En of we dat merkte. Eerst een mooie reflex van Gerrit op de eerste corner en daarna precies dezelfde situatie kopte Dokkum nu wel in de 48^ste minuut de 0-1 in.  We moesten aan de bak. Oudehaske kwam steeds beter in de wedstrijd. In de 53 ste minuut kwam het ouderwetse tandem Syb-Joran weer in werking. Een perfecte steekbal zette  de meer dan snelle Joran vrij voor de keeper. Een slap schotje was toch genoeg om de stand-in keeper te verrassen 1-1. Vijf minuten later na een mooie diepte pass kwam Stephan prima door, een uitstekende voorzet op Joran en die kon hem er bijna inblazen. 2-1 Wat een luxe! Oudehaske bleef de tweede helft lekker door voetballen en Dokkum deed zijn best maar echt grote kansen waren er niet. Alleen bij de corners hielden we toch elke keer ons hart vast. Syb, volgestopt met paracetamol vanwege een liesblessure, startte het kramp-team van Oudehaske tien minuten voor tijd. Pinkpop Bowe was zijn vervanger. Inmiddels was ook Erik voor de moegestreden Stephan erin gekomen. Een mooie loopactie van Erik, zorgde voor een kans voor Joran, maar de voorzet was net iets te hard. Een paar minuten voor tijd maakte Rick zijn rentree. Samen met Tycho kwamen ze voor Joran en altijd sleurende Dennis. Tja en dan is het alleen nog maar over de streep trekken. Maar de scheidsrechter, door supporters verdacht dat hij in een Groen Witte (Dokkum) pyjama slaapt, zag een overtreding op de helft van Dokkum. Onze supporters stonden in zeer goed contact met de sympathieke grensrechter aan deze kant van de lijn, en ook hij had met een grote glimlach zijn twijfels. Maar ja scheidsrechter beslist zei hij er direct achteraan en zo is het!  Jullie raden het al. De vrije trap werd een wanhoops lange bal die net viel tussen ons centrum en onze keeper. Geen probleem want daar kon Gerrit wel wat mee…. dachten we. Maar dus in de ena laatste minuut lukte dat niet en werd het 2-2. Wat een deceptie, Dokkum was back.

Verlenging Het kramp- team tegen het lange-bal-team
En dan moet je nog 2x 15 minuten. Oudehaske werd bij elkaar opgeraapt door de technische staf. En de bal rolde weer. Erik, Jens , Stephan, Stan hadden allemaal een of twee krampmomentjes maar knokten door. Zoals iedereen door knokte. Achterin heerste Sebas, Jelte speelde erg goed maar werd elke minuut nog maar beter en beter. De tegenstander wilde het truckje van de lange bal steeds herhalen, maar Stan gaf geen krimp. Tycho hield de jongelui van Dokkum achterin lekker bezig. En onze huis tuin en keuken zuiger Jens zorgde voor af en toe wat nodige dynamiet in het kruidvat. Dit ultra jonge team knokte voor wat ze waard waren (6 spelers speelde 2 jaar geleden nog bij de JO19). Oftewel wie de jeugd heeft, heeft de toekomst ,maar dat gaat beter in de derde dan in de vierde klasse. Rick zat bij wat geklungel in de verdediging er weer als vanouds slim bij en gaf Erik een opgelegde kans maar hij wilde er niet in. Steeds meer spelers van Oudehaske moesten naar de grond en er werd zelfs geïnformeerd door Koos of “ de Bult” nog kon invallen en Gerrit door als veldspeler. Door een sokken-uitdaging is dit er nooit van gekomen. Op het tandvlees haalde het Oudehaske het eindsignaal. Pingels moesten het beslissen.

Gerrit in Oranje
Direct verzamelde de supporters van beide kampen zich achter het doel, de sfeer werd soms al iets onvriendelijker. Er werd via Jan B een livestream aangelegd met de kantine in Oudehaske waar de JO19 net het eigen toernooi had gewonnen. Erwin als routinier pakte zijn verantwoordelijk en liep als eerste naar de strafschopstip. Yes, de eerste was binnen. Maar die van Dokkum ook. De tweede voor Jelte zat er zo hard in de kruising die heeft de keeper nooit gezien. Bij de derde stuurt Tycho de keeper geweldig de verkeerde kant op. Maar ja nog steeds 3-3. Bowe mikt jammer genoeg aan de verkeerde kant van de paal, dus het wordt tijd voor Gerrit. En uiteraard stopt hij de vierde. Bassie schiet de vijfde lekker in dus alle druk bij Dokkum. En weer met een uitstekende redding houdt Gerrit ons Oranje in de derde klasse. Wat een wedstrijd, wat een spanning. Wat een Einde. Wat een feest.

Hoe de busreis verliep en aankomst op de club kan eenieder zich wel voorstellen. Daar laat ik me dus niet over uit. We zien volgend seizoen iedereen op, boven, tussen  of naast het veld graag terug. Uiteraard in de derde klasse!

Een fanatieke supporter langs de lijn

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
• Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

 Ik ben geen geregistreerde gebruiker
 Ik ben een geregistreerde gebruiker en wil inloggen bij het reageren

Naam

E-mailadres

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?