Saving private Tillie

SVM 5

1 - 6

Oudehaske 4

Competitie

6e klasse F

Datum

29 september 2018 14:30

Accommodatie

Onbekend

Samedi 29 septembre rendez-vous à Oudehaske à 12.45. Tout le monde est présent, les joueurs, les supporters, les blessés, l’arbitre de touche, même le soleil, tous les éléments sont là pour profiter d’un beau match de football. Oui mais voilà, il est l’heure de partir mais Sander T. manque à l’appel, nous ne sommes alors plus que dix joueurs et un Robin blessé pour en découdre avec les adversaires du jour SVM 5 d’Idskenhuizen. Sans Sander T. la mission du jour se complique avant même le début des hostilités et il est alors impensable de commencer le match sans lui. Harmen et coach Marco essayent par tous les moyens de savoir où est passé notre bon soldat Tillie, de source sûre il était sorti à Steenwijk vendredi soir, mais depuis plus aucune nouvelle. Son téléphone ne répond pas, sa femme non plus, et il n’est plus apparu online sur WhatsApp. Tillie est un bon soldat, toujours à l’heure, s’il n’est pas là c’est qu’il ne viendra pas. Place alors aux spéculations, est-il toujours en train de faire la fête, la bière à la main et la musique dans les oreilles ? Ou peut-être est-il en train de se reposer au bureau de police ? On ne saura que bien plus tard ce qui s’est vraiment passé. Tant pis pour Tillie, direction Idskenhuizen.

Long voyage pour une arrivée pittoresque au milieux des champs et des moutons, où les blagues commencent à fuser: ‘Voici nos adversaires du jour et le terrain de foot’. On ne sera pas loin de la réalité. Tout le monde en tenue et on essaye désespérément encore et encore de joindre Sander T., il n’est pas trop tard pour venir aider les copains, mais non il faudra s’y faire, aujourd’hui on sera onze joueurs. Direction alors le rectangle ‘vert’… Vert il ne le sera alors pas du tout: un champ de bataille où il y a plus de sable que d’herbe, des trous et des buts provisoires, c’est le moment de sortir les téléphones et de faire des photos pour les archives et les annales de Oudehaske. Tout le monde pense que c’est pour l’échauffement mais après une discussion avec l’arbitre et le coach adversaire, ce sera ici que de Hoske 4 devra vaincre. Les conseils commencent alors à pleuvoir dans ce genre de situation, ‘attention derrière, pas de risque inutile`, `Ne courrez pas avec le ballon`, `Les longues passent c’est bien aussi`, `pas de risque et regarde bien où tu marches, car on n’a pas de remplaçant, donc attention aux blessures`. En effet, chaque contrôle, chaque passe est une angoisse pour le joueur, est-ce que le ballon va rebondir juste devant mon pied? Si je tacle ici, est-ce que je vais me bruler le genou au 2eme degrés? Ce n’est pas grave le terrain

est le même pour les deux équipes de toute façon, les adversaires auront eux-aussi des difficultés. Adversaires que je nommerais âgés par ailleurs, pour ne pas les vexer, mais soyons honnête si on ne gagne pas contre des papys, même sur un champ pour les vaches, nous n’oserons plus jamais revenir au club, du moins pas la tête haute.

Le début de match nous a rapidement rassuré: multiples occasions dans les 5 premières minutes, coup franc, frappes de loin et finalement un corner digne du terrain, brouillon et cafouillage, qui permet au Coq d’ouvrir le score. De Hoske 4 continue sur sa lancée, et continue de pousser et de se créer des occasions avec une superbe action menée par Jetro sur le côté qui remet en retrait au 16 mètres pour à nouveau le Coq qui enroule sa frappe en direction de la lucarne mais cette fois-ci la balle heurte le coin du but. Le 2-0 était pas loin et c’est toujours dans ces moments là qu’on se fait punir. Une minute plus tard notre défense concède deux corners et SVM égalise de la tête. Le cauchemar de la semaine passée commence alors à nous hanter... La suite de la première mi-temps ressemble au début du match: maitrise du ballon, actions et chance de buts, le tout pimenté par Robin et l’arrière gauche de l’équipe à domicile, qui ne manqueront pas de se tacler et s’insulter entre eux, intervention de l’arbitre, on n’en restera là heureusement. Puis à la 25eme minute sur une action dangereuse dans la surface, Harmen déborde sur le côté gauche, dribble le géant et lent gardien puis centre en retrait, le but est vide et Jetro peut placer sa tête mais Papy défenseur central arrête le centre de la main à la manière d’un gardien de Handball, pénalty indiscutable, transformé facilement par Harmen. Juste avant la mi-temps, de Hoske récupère la balle au milieu du terrain, action rapide et limpide qui commence par Ruben, qui sert le Coq, qui sert à son tour Jetro qui finit l’action face au gardien pour inscrire le 3-1 et rentrer tranquillement au vestiaire.

A la pause, tout de suite, Anton fait savoir que Sander T. est enfin sorti du silence: il a été vu online sur WhatsApp, mais on n’en sait toujours pas plus, le mystère reste entier mais déjà moins inquiétant. Le discours du coach est logique: pas de risque, continuer ainsi et ne pas se retourner vers le banc pour demander un changement. La deuxième mi-temps devrait bien se passer car Papy team commence a sérieusement fatigué.

Et il en sera ainsi, notre défense du jour, très solide, ne sera que très rarement inquiétée, par deux fois Kévin sortira des ballons dangereux, le reste ce sera pour Oudehaske seulement: pluie d’actions et de tirs pour finalement (seulement) 3 autres buts pour un score large de 6-1 : Robin reprend de la tête à la 55eme un centre et lave l’affront de la semaine passée et son énorme raté de la tête à 1 mètre du but, le

magnifique centre venait de Jetro. Puis Harmen, encore lui, marque à la 75eme seul face au gardien, après la réception d’une passe en profondeur du Coq. Finalement Jetro, encore lui, marque deux minutes plus tard sur une action individuelle pleine d’envie. Pour son retour il marque deux fois et délivre une passe décisive, il envoie un signal fort au coach et montre qu’il est déjà indispensable à l’attaque de Hoske 4.

Si vous avez lu ce texte en français jusqu’ici, je vous félicite de votre courage, et je vous récompense et vous offre un demi après le prochain entrainement de football de mercredi. Demander au Coq.

De retour au vestiaire le sourire aux lèvres et les trois points en poche, il est temps de savoir ce qui est arrivé au soldat Tillie. Un sms court et concis montrant son état de forme du moment rassure ses copains: `Je suis sorti faire la fête, je suis rentré trop tard et je ne me suis pas réveillé, je m’excuse.` On n’en saura pas plus. Samedi prochain de Hoske 4 joue contre les Boys d’Heerenveen, 1er de la compétition avec 15 buts marqués en deux matchs. Cher soldat Tillie on aura alors grand besoin de vos services pour pouvoir relever le défi et amener le nom d’Oudehaske culminer à la première classe du classement…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voorwoord : de tekst hieronder is vertaald door Google translate. Alvast excuses voor het ongemak…

Saving Private Tillie

Zaterdag 29 september rendez-vous om 12.45 uur naar Oudehaske. Iedereen is aanwezig: de spelers, de fans, de gewonden, de vlag scheidsrechter, zelfs de zon, alle elementen zijn aanwezig om te genieten van een geweldig voetbalspel. Ja maar nu is het tijd om te vertrekken, maar Sander T. is vermist, we zijn dan slechts tien spelers en een gewond Robin om de strijd aan te gaan met de tegenstanders van de dag, SVM 5 uit Idskenhuizen. Zonder Sander T. is de missie van de dag ingewikkeld geworden, nog voor het begin van de wedstrijd en het is ondenkbaar om het spel zonder hem te beginnen. Harmen en coach Marco proberen alleszins om erachter te komen waar onze goede soldaat Tillie is gebleven, van een betrouwbare bron was hij vrijdagnacht in Steenwijk, maar sindsdien geen nieuws. Zijn telefoon antwoordt niet,

ook van zijn vrouw is er niks te horen. Bovendien leek hij niet langer online op WhatsApp geweest te zijn. Tillie is een goede soldaat, altijd op tijd, als hij er niet is, zal hij niet komen. Dan is het tijd voor speculatie, is hij nog steeds aan het feesten, bier in de hand en muziek in de oren? Of misschien rust hij op het politiebureau? We zullen later alleen weten wat er echt is gebeurd. Jammer voor Tillie, richting Idskenhuizen.

Lange reis voor een pittoreske aankomst in het midden van het weiland en schapen, waar de grappen elkaar beginnen te versmelten: 'Hier zijn onze tegenstanders van de dag en het voetbalveld'. We zullen niet ver van de realiteit zijn verwijderd. Iedereen in uniform en we proberen wanhopig keer op keer om nieuws te krijgen van, het is niet te laat om de vrienden te komen helpen, maar helaas, zo is het, vandaag zullen we elf spelers zijn. Richting dan de rechthoek 'groen' ... Groen zal het helemaal niet zijn: een slagveld waar meer zand is dan gras, gaten en tijdelijke doelen, het is tijd om de telefoons te pakken en om foto's te maken voor de archieven en annalen van Oudehaske. Iedereen denkt dat het voor de warming-up is, maar na een gesprek met de scheidsrechter en de coach van de tegenstander zal het hier zijn dat De Hoske 4 zal moeten winnen. Het advies begint dan te regenen in dit soort situaties, 'Pas op, geen onnodig risico', `ren niet met de bal ',' een lange pas is ook goed ', geen risico en kijk goed waar je loopt omdat we geen vervanger hebben, dus pas op voor blessures.’ Inderdaad, elke controle, elke pas is een angst voor de speler, zal de bal stuiteren net voor mijn voet? Als ik het hier aanpas, verbrand ik dan mijn knie in de 2de graad? Het maakt niet uit hoe goed het veld is voor beide teams, de tegenstanders zullen ook problemen hebben. Tegenstanders die ik anders ouderwets zou noemen, niet om hen van streek te maken, maar laten we eerlijk zijn als we niet winnen tegen opa's, zelfs niet op een veld voor koeien, we zullen nooit meer naar de club durven terugkeren, in ieder geval niet met ons hoofd omhoog.

De start van de wedstrijd stelde ons snel gerust: meerdere kansen in de eerste 5 minuten, vrije trap, schoten van veraf en uiteindelijk een hoekschot even goed als het veld: slordig en ranzig, waardoor le Coq de score kan openen. De Hoske 4 gaat door met zijn momentum en blijft kansen creëren met een geweldige actie van Jetro aan de kant die terugvalt op de 16 meter voor de Coq die zijn schot in de richting van de kruising, maar deze keer slaat de bal de hoek van het doel. De 2-0 was niet ver en het is altijd op die momenten dat we gestraft worden. Één minuut later kreeg onze tegenstander twee corners en SVM gelijk scoorde. De nachtmerrie van de afgelopen

week begint ons te achtervolgen... De rest van de eerste helft lijkt op het begin van het spel: controle over de bal, acties en veel kansen, allemaal gekruid door Robin en de linksback van de thuisploeg, die elkaar niet kunnen afblijven. Dan, bij de 25e minuut, op een gevaarlijke actie in de box, Harmen stroomt over de linkerkant, dribbelt de gigantische en langzame doelman en past de bal terug, het doel is leeg en Jetro kan zijn kopbal plaatsen, maar de oude laatste man stopt de voorzet met een handbalstijl, onbetwistbare straf, gemakkelijk getransformeerd door Harmen. Net voor de rust pakt De Hoske de bal terug in het midden van het veld, snelle en duidelijke actie die begint met Ruben, die Le Coq serveert, die op zijn beurt Jetro bedient die de actie tegen de doelman voltooit en de 3-1 scoort. Terug naar de kleedkamer in alle rust.

Bij de pauze maakt Anton meteen bekend dat Sander T. eindelijk uit de stilte is: hij was online op WhatsApp te zien, maar we weten nog steeds niet meer, het mysterie blijft heel maar al minder zorgwekkend. De toespraak van de coach is logisch: geen risico, blijf simpel spelen en keer niet naar de bank om te vragen voor een wissel. De tweede helft zou goed moeten zijn, want het Papy-team begint ernstig vermoeid te raken.

En zo zal het zijn, onze verdediging van de dag, zeer goed trouwens, zal weinig zorgen te maken, tweemaal zal Kévin gevaarlijke ballonnen vrijgeven, de rest van de kansen zullen het alleen voor Oudehaske zijn: regen van acties en schoten om uiteindelijk (alleen maar) nog drie extra doelpunten te maken voor een ruime score van 6-1: Robin scoort met een kopbal in het 55e en wast de belediging van de afgelopen week en zijn enorme mis op één meter van het doel, de prachtige voorzet kwam van Jetro. Vervolgens scoort Harmen opnieuw in de 75e alleen tegen de doelman, na ontvangst van een dieptepas van Le Coq. Eindelijk maakte Jetro de 6-1 twee minuten later met een individuele en krachtige actie. Voor zijn terugkeer scoort hij tweemaal en levert een assist, hij stuurt een sterk signaal naar de coach en laat zien dat hij al essentieel is voor de aanval van Hoske 4.

Terug in de kleedkamer met een glimlach op het gezicht en drie punten in de broekzak, is het tijd om uit te zoeken wat er met privé Tillie is gebeurd. Een korte en beknopte sms die zijn huidige fitness laat zien, verzekert de rest van de ploeg: "Ik ging uit om te feesten, ik kwam te laat thuis en ik werd niet wakker, het spijt me". We zullen niet meer over weten. Aanstaande zaterdag speelt Hoske 4 tegen de Heerenveen Boys, 1e van de competitie met 15 doelpunten gescoord in twee wedstrijden. Geachte

soldaat Tillie we zullen dan je diensten nodig hebben om de uitdaging aan te gaan en de naam van Oudehaske naar de top van de ranglijst te brengen…

Registreren Waarom registreren