Op een sfeervol en goed gevuld sportpark trapte afgelopen zaterdag Oudehaske en DWP af voor de derby van het Nannewiid. Met een oranje vuurwerk betraden de 22 spelers de arena van vanmiddag. Oudehaske had de afgelopen wedstrijden wat onnodige puntjes laten liggen dus de druk stond er goed op.  De opstelling die onze tijdelijke zonder lolly opererende hoofdcoach Sjaak had bedacht:  Gerrit vertrouwd in het doel, Wilmer, Steffan, Jelte en Stan achterin. Middenveld Jordy, Sebas en Jens. Voorin moeten de doelpunten komen van Syb, Rick en Joran.

DWP begon overrompelend, veel feller en wist uitstekend gebruik te maken van de ruimte die Oudehaske achterin liet. Dat resulteerde al snel met een kans die eindigde op de kruising. Oudehaske was nog steeds niet genoeg gewaarschuwd en DWP kon, na ruim 10 minuten,  ongehinderd aanleggen voor een afstandsschot. Jelte veranderde de bal net een beetje van richting waardoor Gerrit kansloos was.  DWP ging lekker door en “Waldorf en Statler” langs de lijn waren er niet gerust op. Dit kon wel eens een afstraffing worden. Na een half uur begon Oudehaske steeds beter te voetballen en de combinaties kwamen steeds beter door, zonder echt grote kansen. Het licht ontvlambare trainerssetje van DWP werd steeds onrustiger op de bank en liet zich lekker uit de tent lokken door de Oudehaske supporters. Ongeveer in het rustsignaal een corner van Syb die  door de DWP defensie niet goed kan worden weggewerkt, en Good old Wilmer met een mooi gedrukt schot zorgt voor de 1—1. Geen beter moment dan scoren vlak voor rust.

De rust in met kopje koffie, kopje thee in de nieuwe bekers of gewoon een biertje.

Na de rust nam Oudehaske snel het heft in handen. Syb was een aantal keren sneller dan de verdediging, wat resulteerde in een grote 1:1 kans.  Daarna een mooie aanval over de zijkant en lekker spelende Rick kan van dichtbij intikken. Grensrechter Lieuwe die ongeveer het motto “een goede grens pakt punten voor de club” heeft uitgevonden”, stond al lekker te zwaaien langs de lijn. Maar de DWP-grens kreeg bijles van de scheidsrechter. Laten we hopen dat hij dit de rest van zijn carrière gaat gebruiken en zo lekker de spelers de punten laat pakken en het vlaggetje wat vaker omlaag laat. Lieuwe, met een gezicht waar Xavi Simons nog wat van kan leren, gaf zich niet zomaar over en met een ferme gooi ging het vlaggetje naar de grond.

De wedstrijd werd steeds feller en Joran werd een aantal keren flink te pakken genomen. Twintig minuten ontfermende dit in een grove overtreding op Joran. Een opstootje met flink wat geduw en getrek en af en toe een klapje was het gevolg. Met wat gele kaarten en één rode voor DWP werd dit vakkundig opgelost door de goed leidende scheidsrechter. En waar je verwacht dat Oudehaske doordrukt, gooide DWP er fysiek nog een schepje boven op. Binnen twee minuten werd achterin twee keer het duel fysiek half aangegaan en de 2-3 was een feit. Het DWP trainersetje zag zijn kans en maakte alvast een ereronde langs de supporters.  Dat het laatste doelpunt een metertje of twee  buitenspel was, deerde de scheids niet en ook hier werd de grensrechter overroeled.

Door een vervelende blessure van een DWP speler had het spel een dikke vijf minuten stil gelegen. En dat kwam de spelbreker van deze middag goed uit. Hopelijk valt de blessure van de nummer 4 mee. In ieder geval wensen wij hem veel beterschap voor zijn herstel de komende weken. Diep diep in blessure tijd, de allerlaatste corner van Joran. De bal blijft hangen, iedereen wil wel scoren…. maar er is er maar een….de koning van de blessuretijd….. de licht kalende verdediger Wilmer H. zet Oudehaske weer naast onze vrienden van de Witte Peal. Het sportpark ontplofte en dit keer niet van het vuurwerk. Eerlijk is eerlijk het Oudehaske juichen was hier ook niet altijd even sportief.

Direct daarna floot de scheids af. Een onbesliste derby. Zowel voor Oudehaske als DWP gelde, hebben we nu een punt gewonnen of twee verloren? Beide teams deden in ieder geval aan klantenbinding deze middag!

De derby verslaggever